Przeźroczysty pasek zadań na WinXP

Lubie jak chyba każdy upiększać swój system, a że jeszcze lubię programować to jak mogę coś zrobić sam to nie korzystam z programów innych. Gdy wpiszemy "przezroczysty pasek zadań" w google wyświetli się nam wiele stron opisujących jak to zrobić. By stworzyć sobie przeźroczysty pasek zadań możemy użyć wielu programów np. Style XP albo TranspApps, ja z nich nie korzystam bo nigdy nie wiem co one mi pakują do komputera czy jak je odinstaluje nie zostawia jakiś śmieci, albo czy nie będą zbytnio spowalniać mojego systemu. Sposób który ja opiszę polega na napisaniu programu który to za nas zrobi (jeśli cię to nie interesuje w paczce z kodem jest tez skompilowany programik). Materiał jaki powinniśmy znać by to wykonać to jakikolwiek język programowania np. C#, Assembler, Basic, Dephi, C albo C++ (ja będę posługiwał się C++) i podstawy WinApi.

Więc zabierajmy się do rzeczy, jak to zrobić? Z pomocą przychodzą nam 4 funkcje:

• FindWindow - szuka okna o podanej nazwie i zwraca do niego uchwyt.
  
• SetWindowLong - ustawia atrybuty okna.
  
• GetWindowLong - pobiera atrybuty okna.
  
• SetLayeredWindowAttributes - ustawia właściwości przeźroczystości okna z włączona przeźroczystością.

I co nam one dają? Wystarczy zauważyć, że pasek zadań to zwykłe okienko do którego mamy dostęp, znaleźć jego nazwę, zmienić atrybuty i ustawić przeźroczystość. Do znalezienia nazwy paska zadań posłużyłem się malutkim niewymagającym instalacji programikiem "Spy & Capture Utility" (raczej nie znajdziecie w google), ale ty możesz posłużyć się jakimś innym programikiem.
Nazwa okna paska zadań to "", a jego klasa to "Shell_TrayWnd" i to w zupełnosci wystarczy by uzyskać uchwyt paska zadań za pomocą funkcji FindWindow. Kolejnym krokiem jest dodanie do paska zadań atrybutu WS_EX_LAYERED do tego posłużymy się funkcjami SetWindowLong i GetWindowLong, najpierw pobieramy atrybuty paska, dodajemy do nich atrybut przeźroczystości i zapisujemy z powrotem do okna. Następnie za pomocą funkcji SetLayeredWindowAttributes ustawiamy poziom przeźroczystości i zadanie wykonane.

Za pomocą tych kilku kroków załóżmy, że mamy już napisany i skompilowany programik i teraz kolejna sprawa bo trzeba go zawsze uruchamiać bo po zresetowaniu komputera pasek nie pamięta swoich poprzednich ustawień, aby to zrobić po prostu najlepiej dodać skrót do niego do autostartu i gotowe.

Ja sobie napisałem taki programik można go pobrać tutaj tam jest też skompilowane i są wersje kodu programu dla kompilatora microsoft'u i gnu.

Programik ten możemy uruchomić na 2 sposoby:

1. Po prostu klikamy na niego 2 razy wyświetla się informacja wpisujemy dane i program ustawia nam przeźroczystość.
2. Uruchamiamy go z 1 parametrem: liczbą od 0-255 oznaczającą poziom przezroczystości.

Aby dodać programik do autostartu wklejamy go np. do Program Files, robimy sobie do niego skró,t który potem przenosimy do menu start i dalej autostart. Ten skrót powinien wyglądać tak:

gdzie to 200 to jest właśnie ten parametr po dodaniu tego skrótu do autostartu automatycznie za każdym uruchomieniem systemu będziemy mieli przeźroczysty pasek zadań.

Poniżej przykład w praktyce z parametrem przeźroczystości 150:

Tworzenie bootowalnego pendrive w UNetbootin - Windows

W tym poście chciałbym pokazać, jak utworzyć bootowalnego pendrive'a z Linuksem w systemie Windows. Umiejętność ta przydatna jest, możemy dzięki temu zaoszczędzić płytki. Nie będziemy musieli wypalać płyt z nowymi wersjami Linuksów. Będziemy tworzyć bootowalne pendrive'y. Wskazówki testowałem na Windows XP i z tego systemu pochodzą screeny.

Najpier formatujemy naszego pendrive'a. Wchodzimy w Mój Komputer i klikamy prawym przyciskiem na ikonę naszego napędu. Z menu kontekstowego wybieramy Formatuj...

W wyświetlonym oknie ustawiamy system plików FAT32, domyślny rozmiar alokacji i dowolną etykietę. Zaznaczamy też Szybkie formatowanie.

Klikamy na Rozpocznij. Potwierdzamy chęć sformatowania. Po chwili otrzymamy komunikat o zakończeniu formatowania. Możemy zamknąć okno i przejść dalej.

Później musimy ściągnąć ze strony http://unetbootin.sourceforge.net/ program do tworzenia bootowalnego nośnika. Dostępna jest także wersja na Linuksa, ale o tym nie teraz. Po pobraniu pliku klikamy na niego dwukrotnie, aby uruchomić porogram. Ukaże się nam takie oto okno:

Mamy do wyboru trzy opcje.

• Dystrybucja - zaznaczamy, gdy nie mamy jeszcze obrazu płyty z dystrybucję. Z rozwijalnych list wybieramy dystrybucję oraz jej wersję. Program sam pobierze odpowieni plik.
• Obraz dysku - zaznaczamy, kiedy mamy już na dysku pobrany plik ISO. Pominiemy tym samym cześć pobierania z internetu. W polu obok podajemy ścieżkę do obrazu płyty.
• Custom - opcja, którą będziemy rzadko zaznaczać lub w ogóle. Pozwala połączyć pliki jądra z Inirtd.

Po wybraniu opcji, poniżej wybieramy rodzaj - Napęd USB i z listy napędów - literę odpowiadającą naszemu pendrive'owi. Po uzupełnieniu otrzymamy coś podobnego:

Po upewnieniu się, że wszystko jest w porządku, klikamy na OK. Rozpocznie się proces kopiowania plików i tworzenia bootloadera.

Po zakończeniu, możemy wybrać opcję Zakończ, wtedy możemy kontynuować pracę, a dopiero później uruchomić system z pendrive'a lub Uruchom teraz, dzięki czemu od razu będziemy mogli bawić się bootowalnym pendrive'm. Przypominam, że płyta główna musi obsługiwać bootowanie z dysków USB, a w BIOSie powinna być ustawiona opcja o pierwszym w kolejności wyszukiwaniu systemu na dysku USB (więcej w instrukcji do płyty głónej). Miłej zabawy!

Dobry tandem: FileZilla i gedit

Do obsługi serwera FTP używam FileZilli. Bardzo dobry program, jednak po wybraniu z menu kontekstowego opcji View/Edit na pliku HTML nie dostawałem tego, czego oczekiwałem. Chciałem poprostu, aby otworzył się edytor tekstowy, abym mógł edytować plik ze stroną internetową. W tym poście przedsawię, jak można uzyskać taki tandem. Wskazówkę można też użyć z innym edytorem tekstu. Metodę przedstawię na Ubuntu 9.04 PL, FileZilli oraz programie gedit.

Najpierw musimy mieć oczywiście zainstalowane programy. O ile gedit jest domyślnie w Ubuntu, o tyle FileZillę trzeba doinstalować. Nie jest to jednak trudne. Wystarczy w terminalu wpisać: 

 $ sudo apt-get install filezilla

Możemy już połączyć programy.

Uruchamiamy klienta FTP (Programy -> Internet -> FileZilla FTP client lub filezilla w terminalu). Z menu programu wybieramy Edytuj -> Ustawienia.

Przechodzimy do zakładki Edycja pliku. W sekcji Domyślny edytor dodajemy zaznaczenie przy opcji Use custom editor. Następnie w polu wpisujemy polecenie do programu lub ścieżkę do niego. Dla gedit jest to:

 /usr/bin/gedit

 Możemy też wybrać opcję Use system's default editor for text files, dzięki czemu do edycji plików tekstowych użyty zostanie domyślny edytor systemowy. Poniżej zaznaczamy opcję, aby zawsze używany był wybrany program lub aby wybór programu był kierowany przez skojarzenia systemowe. Poniżej screen mojej konfiguracji.

Klikamy teraz na przycisk OK. Możemy teraz już edytować pliki w swoim ulubionym edytorze od razu z serwera FTP.

Vim - edytor z piekła rodem

Spróbuję przedstawić edytor Vim który wielu ludzi przeraża aczkolwiek według mnie jest on świetnym narzędziem. Strona domowa vim'a to http://www.vim.org/ skąd też możemy go pobrać. Jest dostępnych jego wiele wersji na różne systemy operacyjne. Ogólnie rzecz biorąc są dostępne jego dwie wersje GUI Vim (GVim) i Vim, Gvim to po prostu okienkowa wersja vim'a ja będę używał do prezentacji systemu Ubuntu 9.10, tildy, zsh i vim'a.

By zainstalować vim'a w Ubuntu wystarczy wpisać w konsoli:

 $ sudo apt-get install vim

Lub posłużyć się np. menadżerem pakietów Synaptic.
By urychomić vim'a wystarczy wpisać:

 $ vim

I ukazuje się nam w konsoli dziwnie wyglądający edytor powinien on wyglądać tak jak u mnie:

Jak widać autorzy postarali się byśmy nie musieli klikać CTR+C nie wiedząc jak wyłączyć vim'a i dali nam wiadomości że wystarczy wpisać

 :q!

co tłumacząc na język normalny oznacza wyjście (q pochodzi od quit) bez zapisu (za "bez zapisu" odpowiedzialny jest wykrzyknik) wychodzimy w ten sposób gdy nie chcemy zapisać edytowanych plików, bo zwykłe :q wyświetli błąd. Kolejna informacja jaką dają nam autorzy vim'a jest włączanie pomocy przez wpisanie podanej przez nich komendy.

Edycja plików w vim'ie jest dość ciekawa, w vim'ie wyróżniamy wiele trybów ja skupię się na trzech:

• NORMAL - tryb normalny zawsze możemy do niego przejść wciskając klawisz ESC, z niego też przechodzimy do innych trybów.
• EX - tryb który ukazuje nam się po wpisaniu w trybie NORMAL dwukropka czyli w poleceniu wyjścia najpierw przechodzimy do tryby EX, a potem dopiero potem wpisujemy komendę którą w przypadku wyjścia z programu jest "q".
• INSERT - jest to tryb wpisywania przechodzimy do niego wciskając klawisz "i" w trybie normal, jest to po prostu tryb edycji w którym wpisujemy tekst.

Znając już tryby możemy przejść do przykładowych komend:

Komenda	Opis
:q	Wyjście z programu.
:save [parametr]	Zapis edytowanego tekstu do pliku podanego jako parametr.
:w	Jeśli tekst który edytujemy jest tekstem z otworzonego pliku to komenda ta zapisuje tekst do pliku z którego został otwarty.
:make	Jeśli edytujemy kod programu to umieszczamy w folderze edytowanego pliku plik makefile i ta komenda odpalamy polecenie make.
150G	Skok do 150 wiersza tekstu.
150go	Skok do 150 bajtu pliku.

(Wszystkie komendy wpisujemy w trybie NORMAL)

Komend jest naprawdę bardzo wiele tysięcy, poznanie ich wszystkich zajmuje naprawdę wiele czasu, ale dzięki nim edycja jest bardzo prosta i szybka, są dostępne makra, wyrażenia regularne, po prostu najlepszy dostępny edytor z dostępnych konsolowych, a według niektórych i w ogóle.

Edytora tego używam by edytować jakieś małe proste pliki i programiki naprawdę jest świetny umiem go tylko podstawowo, ale jeśli poznamy go lepiej np. usuwanie tagów HTML jest przyjemnością. W tym tekście pokazałem tylko co to jest, jak wygląda. Zachęcam do lepszego poznania programu (poniżej video przykładowej edycji plików).

ASCII-ART z pomocą figleta

ASCII-Art to sposób tworzenia bardzo prostych rysunków w programach komputerowych, w których pracuje się z tekstem (np. edytory, programy pocztowe, itp.).
z wikipedii

Czasami potrzebne są nam grafiki ASCII-ART, np. do sygnaturki na forum, podpisu pod e-mailem lub do gry przez przeglądarkę. Pokażę tutaj, jak prosto stworzyć napis ASCII-ART w Ubuntu z pomocą programu figlet. Poznałem ten program przeglądając UbuCentrum.net. Zacznijmy!

Otwieramy konsolę i wpisujemy:

$ sudo apt-get install figlet

Mamy już zainstalowany program.


Możemy go użyć. Robimy to w taki sposób:

$ figlet tekst

Oczywiście tekst zastępujemy dowolnym ciągiem. Możemy też przekierować wyjście programu do pliku i otrzymać grafikę w postaci dokumentu:

 $ figlet tekst > asciiart.txt

Oto przykłady grafik ASCII-ART:

Tilda i zsh

Tilda była już opisywana na tym blogu. Przydatny terminal. ZSH zaś to powłoka odpowiadająca za "wnętrze" konsoli. Zazwyczaj korzystamy, nawet bez świadomości z powłoki bash. ZSH jest bardzo przyjazna dla użytkowników. Słynie z autouzupełniania. W tym poradniku dowiemy się, jak ustawić ją jako domyślną w tildzie.

Po uruchomieniu tildy klikamy na nią prawym przyciskiem myszy i wybieramy Preferencje.

Przechodzimy na zakładkę Tytuł i polecenie i w pole Własne polecenie wpisujemy:

 zsh

Potwierdzamy i wychodzimy. Od teraz po uruchomieniu tildy uruchomi się ZSH.

Conky a compiz

Możliwe, że wystąpił wam problem z conky - przy uruchamianiu systemu ten program jest cały czas widoczny na wierzchu. Powodem jest compiz, przeszkadza conky'emu. Aby rozwiązać ten konflikt wystarczy kilka modyfikacji.

Uruchamiamy edytor tekstu gedit (Programy -> Akcesoria -> Edytor tekstu lub poleceniem gedit w konsoli) i podajemy w nim taką treść:

#!/bin/bash
sleep 20 &&
conky

Następnie zapisujemy plik w folderze domowym pod nazwą .conky. Nadajemy temu plikowy prawo do wykonywania wpisując w terminalu:

 $ chmod +x ~/.conky

Przystępujemy do drugiej części. Wchodzimy do zarządzania programami startowymi (System -> Preferencje -> Programy startowe). Odnajdujemy pozycję odpowiadającą za conky i edytujemy ją. Zmieniamy polecenie na

/home/cubix651/.conky

gdzie cubix651 to nazwa użytkownika. UWAGA! Nie może być to ścieżka w postaci ~/.conky.

Zatwierdzamy i zamykamy okna. Od teraz conky będzie uruchamiało się po compizie i nie będzie z nim kolidować.

Nowe polecenia dla GRUBa

Dowiedziałem się o istnieniu fajnych komend dla bootloadera GRUB. Są to polecenia odpowiadające za wyłączenie i ponowne uruchomienie komputera.

Za restart odpowiada komenda:

reboot

Wpisujemy ją w sekcję partycji jako np.([tab] oznacza tabulator - naciśnięcie klawisza TAB):

title[tab]Restart
reboot

Do wyłączania komputera GRUBem używamy polecenia

halt

Wklejamy poniższy kawałek kodu do pliku w część wyboru, jeśli chcemy mieć taki bajer([tab] oznacza tabulator - naciśnięcie klawisza TAB):

title[tab] Wyjscie
halt

Komendy te są przydatne i użyteczne, więc myślę, że będziecie z nich zadowoleni. I jeszcze link do mojego pliku menu.lst z użytymi tymi poleceniami.

Podmenu w GRUBie

W tym artykule chciałbym przedstawić, jak wykonać podmenu w GRUBie. Przyda się to, gdy w głównym menu mamy dużo pozycji, których nie używamy i/lub chcemy mieć porządek. Przystąpmy do dzieła.

Najpierw robimy kopię zapasową pliku komendą w konsoli:

 $ sudo cp /boot/grub/menu.lst /boot/grub/menu.lst_kopia

Następnie kopiujemy plik menu.lst do pliku podmenu.lst poleceniem:

 $ sudo cp /boot/grub/menu.lst /boot/grub/podmenu.lst

Edytujemy kolejno te dwa pliki, najpierw menu.lst:

 $ sudo gedit /boot/grub/menu.lst

Usuwamy wpisy, których nie chcemy w głównym menu (od ## ## End Default Options ##). Dodatkowo dodajemy wpis ([tab] oznacza tabulator - naciśnięcie klawisza TAB):

title[tab]Inne opcje
configfile[tab](hdX,Y)/boot/grub/podmenu.lst

gdzie hdX,Y to dysk i partycja, na której znajduje się plik. X oznacza numer dysku liczony od zera, a Y to numer partycji także liczony od zera. Będzie to pozycja, po której wybraniu pokaże się podmenu. Zapisujemy i zamykamy plik.

Teraz zajmiemy się plikiem podmenu.lst:

 $ sudo gedit /boot/grub/menu.lst

Usuwamy z niego te pozycje, których nie ma być w podmenu (od ## ## End Default Options ##). Dodatkowo, możemy umieścić linijkę, która nas przeniesie do menu głównego ([tab] oznacza tabulator - naciśnięcie klawisza TAB):

title[tab][..]
configfile[tab](hdX,Y)/boot/grub/menu.lst

gdzie hdX,Y to dysk i partycja, na której znajduje się plik. X oznacza numer dysku liczony od zera, a Y to numer partycji także liczony od zera. Pamiętajmy o dobrze ustawionej wartości default i timeout (zobacz Dostosowany GRUB). Potwierdzamy zmiany i zamykamy edytor.

Gdy teraz ponownie uruchomimy komputer, zobczymy piękną listę z zagnieżdżonym menu. Podaję jeszcze linki do moich plików: menu.lst i podmenu.lst + splash.xpm.gz

Informacje o dyskach

Czasami potrzebne są nam niektóre wiadomości odnośnie dysków i partycji. W tym krótkim artykule chciałem przedstawić dwa sposoby: odnajdywanie UUID dysków i rozróżnianie ich przez etykiet.

Etykiety dysków

Chcesz się dowiedzieć czy /dev/hda2 to partycja z Vistą? Nic trudnego, wydaj w konsoli polecenie:

 $ ls -l /dev/disk/by-label

Teraz wystarczy poszukać nazwy Vista i już wiesz, że jest na /dev/sda2. :)

UUID dysków

W niektórych przypadkach potrzebne jest UUID partycji (np. do pliku fstab). Wpisz w terminalu:

 $ ls -l /dev/disk/by-uuid

W taki sposób poznasz potrzebną ci informację. ;)

Usuwanie bootloadera

Czasami potrzeba usunąć bootloadera. W moim przypadku zaszła taka potrzeba po usunięciu Windowsa 7. Na komputerze miałem zainstalowany Windows XP i Seven. Sformatowałem partycję z Siódemką, jednak program rozruchowy został. Nawet po instalacji GRUBa nie zniknął. W tym artykule napiszę jak krok po kroku usunąć bootloadera. Jedyne co nam będzie potrzebne to płyta z XP. Zaczynamy!

Wkładam płytę z Windowsem XP do napędy CD-ROM i uruchamiamy ponownie komputer. Zacznie uruchamiać się instalacja Windows (jeśli to nie nastąpi, trzeba zminić w ustawieniach BIOS bootowanie z płyt). Kiedy wyświetli się menu wyboru, naciskamy R, aby uruchomić konsolę.


W konoli wybieramy, do jakiej instalacji mamy się zalogować. Zazwyczaj będzie to 1. Natępnie podajemy hasło adminstratora i naciskamy [ENTER].



Teraz najważniejsza część. Wpisujemy polecenie:

 C:\WINDOWS> fixboot

jeśli chcemy usunąć bootloadera zainstalowanego na którejś partycji, a nie w sektorze MBR (tak jest w przypadku programu rozruchowego Windowsa 7 i Visty).
Gdy bootloader jest zainstalowany w MBR (zazwyczaj tak jest z GRUBem) to wydajemy polecenie:

 C:\WINDOWS> fixmbr

Podajemy jeszcze

 C:\WINDOWS> exit

aby opuścić konsolę i uruchomić ponownie komputer.

I to wszystko, teraz nie będziemy już mieli programu rozruchowego. Warto podane polecenia zanotować na kartce, aby się nie pomylić!

Gadżety na pulpicie w Siódemce

Aby mieć na pulpicie gadżety jak na powyższym screenie, wystarczy wykonać kilka prostych czynności.

Najpierw klikamy prawym przyciskiem myszy na pulpit i z menu kontekstowego wybieramy "Gadgets".


W oknie, które się pojawi, wybieramy jeden z gadżetów i przenosimy na pulpit.



Jeśli nie odpowiada nam ilość gadżetów, możemy przeglądnąć internet. Wystarczy w oknie kliknąć:


Na wyświetlonej stronie można pobrać więcej dodatków na pulpit.

Język polski w Windows 7

UWAGA! Działa dla wersji nowszych niż build 7200

Aby mieć system po polsku wystarczy wykonać następujące kroki:

Klikamy na Menu Start, w polu wpisujemy "windows update" i klikamy na pozycję Windows Update.

Następnie klikamy na "optional updates are available".


W nowym oknie zaznaczamy język polski i klikamy na OK.


Później naciskamy Install updates i czekamy, aż zainstalują się aktualizacje.


Po zakończeniu klikamy na "Restart now", aby ponownie uruchomić komputer.


Po restarcie wchodzimy w panel sterowania (Start -> Control Panel) i wybieramy "Change display language" w kategorii "Clock, Language and Region". Z rozwijanej listy wybieramy język polski.


Wybieramy OK, a później "Log off", aby się wylogować. Po ponownym zalogowaniu system jest już po polsku.

W systemach, w których nie działa ta wskazówka, a także w starszych wersjach niż build 7200 możemy skorzystać z Windows 7 PL Pack 2.1 by sCooBy^.

Windows 7 - Recenzja

Tak, jak obiecywałem, piszę dzisiaj recenzję Windowsie 7 - Evaulation copy. Build 7100.

Nowa wersja Windowsa 7 (Seven) instaluje się prosto i dość szybko.



Moim zdaniem Siódemka działa bardzo szybko w porównaniu z Vistą (choć z Visty nie korzystałem za dużo). Chodzi mniej więcej tak jak mój Windows XP, może nawet troszkę szybciej ;) Mam procesor AMD Athlon 3000+ 1.8 GHz oraz 512 MB RAMu, a system chodzi dobrze.

Wygląd Sevena jest naprawdę śliczny. Najlepiej oglądnąć screeny:






Funkcji jest ogromna ilość, po prostu trzeba samemu sprawdzić! Zachęcam do pobrania.

Pobierz Windows 7
Więcej informacji o nowościach

Reinstalacja gruba

Jeśli po instalacji Ubuntu reinstalowaliśmy system Windows XP to niestety zostanie nadpisany program rozruchowy i nie będziemy mogli włączyć Ubuntu. Jest jednak na to sposób. Możemy reinstalować GRUBa. Jedyne co nam będzie potrzebne to płyta live cd z Ubuntu, kawałek kartki i długopis. No więc do dzieła.

Uruchamiamy system z płyty w trybie live cd (możliwa będzie potrzeba zmiany ustawień w BIOSie - uruchamianie z płyty). Po włączeniu klikam kolejno Programy -> Akcesoria -> Terminal. Podajemy teraz komendę, która przeniesie nas do konsoli GRUBa:

 $ sudo grub

Następnie wpisujemy:

grub> find /boot/grub/stage1

Zostanie wyświetlona partycja, na której znajduje się GRUB. Używamy jej w następnych poleceniach. hdX,Y zastępujemy odpowiednią partycją.

grub> root (hdX,Y)
grub> setup (hdX)

Wychodzimy teraz z konsoli GRUBa poleceniem

grub> quit

I to już wszystko, restartujemy komputer i możemy już wybierać z menu GRUBa. Warto podane polecenia zanotować na kartce, aby się nie pomylić!

Nowa załoga

Serdecznie witam osoby, które zgodziły się prowadzić ze mną tego bloga:

• p2004a
  
• chp1994
• don Pablo

Zostały zaproszone już następne, czekam na zgodę. Myślę, że nasza wspólna praca nie pójdzie na marne.

Tilda

Niedawno zainstalowałem sobie bardzo pomocny programik na Ubuntu, nazywa się Tilda. Jest to aplikacja ułatwiająca pracę osobą często korzystającym z terminala. Program ten uruchamia się w trybie "zawsze na wierchu" i możemy go schować oraz pokazać zawsze i wszędzie poprzez naciśnięcie dowolnego przycisku na klawiaturze, który ustawia się w czasie konfiguracji Tildy (w moim przypadku jest to przycisk ~ znajdujący się nad tab). W menu konfiguracyjnym Tildy mamy wiele ustawień takich jak przeźroczystość, wygląd, czcionki, kolory, miejsca w których ma się pokazywać oraz np. czy jej ukazanie się ma być animowane czy nie. Dlatego właśnie z powodu wielkiej ilości możliwych kombinacji ustawień wyglądu nie mogę powiedzieć jak dokładnie wygląda. Jako przykład niech posłuży screen ustawienia Tildy u mnie.


Tilda znajduje się w repozytoriach wiec jej instalacja ogranicza się do w pisania w terminalu

 $ sudo apt-get install tilda

Po instalacji uruchamiamy program poleceniem

 $ tilda

a konfigurację włączamy poprzez naciśnięcie prawym przyciskiem na wyświetlone okno programu i na Preferencje:

Zawsze Online

Ale dawno nie pisałem... Sorry

Z tego co wiem, kiedy łączymy się z interentem przez modem Neostrady, to w Firefoksie automatycznie włącza się nie wiadomo dlaczego tryb offline. Za każdym uruchomieniem programu trzeba przełączać się opcją w menu, aby korzystać z neta. Staje się to uciążliwe. Jest jednak na to sposób - wtyczka Always Online.

Wchodzimy na stornę http://yellosoft.us/index.php?id=88 i klikamy na ikonkę Firefoksa. Zezwalamy na uruchomienie wtyczki, pobieramy ją, restartujemy przeglądarkę i już. Od teraz nie musimy ciągle zmieniać opcji w menu. :)

Prezentacja Ubuntu

Całkowicie nie mam teraz czasu :( Wysyłam prezentację, którą zrobiłem o Ubuntu na lekcję informatyki. Może zachęci Was do instalacji systemu :D

Pobierz prezentację w formacie *.pps

Trojan żartowniś :D

Ostatnio nie mam zbytnio czasu na pisanie postów; szkoła itp., a teraz Święta się zbliżaja...

Wszystkim odwiedzającym moją stronę życzę wesołych Świąt!

A teraz przejdę do tematu. Mój Windows chodził coraz wolniej. Już po uruchomieniu użycie procesora wskakiwało na 100%. Najwięcej zużywał proces svchost.exe. Domyślałem się, że to wirus. W ramach porządków odinstalowałem kilka programów. W jednym programie anty-spyware skończyła mi się licencja, więc chciałem usunąć go z autostartu. Włączyłem TuneUp i wyświetliłem liste programów uruchamiających się wraz z systemem. Na liście nieoczekiwanie pojawiła się pozycja:

 Trojan for svchost.exe

Usunąłem ją szybko. Żałuję tylko tego, że nie zrobiłem screena :/. Ale odtąd mój Windows chodzi bardzo dobrze. Nie wiedziałem, że trojany są takie dowcipne :p.

Obrazki w conky

W jednej z moich notek napisałem, jak zainstalować conky. Co zrobić, aby monitor był ładniejszy? Jak wstawić do niego obrazy? Użyjmy specjalnej czcionki!

W conky nie ma możliwość wczytania zdjęć i obrazów(np. z rozszerzeniem *.jpg), możemy jednak "przechytrzyć" program i wpisać do niego znaki-obrazy. Wystarczy w systemie zainstalować specjalną czcionkę, w której każdemu znakowi jest przypisany obrazek. Następnie w konfiguracji conky'iego wpisujemy literę, a na pulpicie wyświetli się obrazek.

Najpierw pobieramy zestaw czcionek-obrazków. Zapisujemy je na pulpicie. Następnie orwieramy terminal i wpisujemy:

 $ sudo tar -xvf ~/Pulpit/czcionki.tar -C /usr/share/fonts/truetype

i podajemy hasło roota. Czcionki zostały zainstalowane. Teraz wystarczy dowiedzień się, jaki obrazek odpowiada każdemu znakowi.

Klikamy kolejno Aplikacje -> Akcesoria -> Mapa znaków. Otworzy się nam okno ze zbiorem wszystkich czcionek. Wystarczy z rozijalnej listy wybrać jedną z czcionek-obrazków:

• StyleBats
  
• OpenLogos
  
• PizzaDude Bullets

Kiedy wybierzemy czcionkę, zmieniamy jej rozmiar na większy(np. 50), aby lepiej zobaczyć obrazki. Jeśli klikniemy teraz dwa razy na któryś znak, to w polu poniżej wyświetli się litera. Jeżeli ją wpiszemy do konfiguracji conky'iego to pojawi się ten obrazek, na który kliknęliśmy.

Zapamiętajmy znaki, które chcemy wpisać. Teraz w terminalu wpisujemy:

 $ gedit ~/.conkyrc

aby otworzyć edycję konfiguracji programu. W miejscu, w którym ma się pojawić obrazek wpisujemy:

 ${font PizzaDude Bullets:size=14}x${font}

gdzie x, to znak, który pokazał się w polu w oknie Mapa znaków. Oczywiście zamiast PizzaDude Bullets, możemy wpisać inną, podaną wcześniej nazwę czcionki, możemy zmienić też rozmiar czcionki.

I to by było na tyle. Od teraz nasz conky będzie ładniejszy!