wtorek, 24 sierpnia 2010

Przydatne programy dla Androida cz. 1.: APNdroid, WiSync, Task Manager

Jako że blog traktuje o systemach operacyjnych, na pewno muszę napisać coś o Androidzie, tym bardziej, że od niedawna mogę się cieszyć telefonem HTC Magic z tym systemem. Wersja systemu to 1.5.





Nie będę pisał recenzji telefonu, bo mam go jeszcze zbyt krótko. W tym poście przedstawię programy, których używam i które na pewno przydadzą się innym. Wszystkie aplikacje tutaj przedstawione są dostępne za darmo w Android Market.

Pierwsze programy, które zainstalowałem to APNdroid oraz WiSync. Dlaczego? Bo nie chcę ponosić ogromnych kosztów za połączenia z internetem. Telefon z Androidem jest przeznaczony do internetu i w tle odbywały się różne synchronizacje. Nie mam jednak wykupionego pakietu internetowego i nie zamierzam tego robić, bo w domu mam router WiFi i za jego pomocą korzystam z internetu. APNdroid blokuje połączenie z internetem przez sieć komórkową. Możemy dodać na pulpicie przycisk do odblokowania/zablokowania połączenia.


WiSync przy wykryciu aktywnego połączenia WiFi aktywuje synchronizację. Dlatego kiedy jestem w zasięgu domowej sieci (lub innej) dostaję powiadomienia o nowej poczcie z GMail. Oczywiście mamy dostęp do konfiguracji i możemy ustalić co ma być synchronizowane, a co nie przy włączonym/wyłączonym połączeniu WiFi.


Następny przydatny program to Task Manager. Jest to menadżer procesów. W Androidzie gdy wyjdziemy z programu, aplikacja dalej istnieje w pamięci (jest po prostu minimalizowana). Np. po wyjściu z przeglądarki internetowej, dalej jest ona w pamieci, aby po ponownym uruchomieniu automatycznie otworzyła się ostatnio przeglądana strona. Jest to czasem przydatne, gdy np. jednocześnie przeglądamy internet i korzystamy z komunikatora. Niestety niesie to też ze sobą minusy. Więcej aplikacji w pamięci to szybsza strata batarii. Dlatego wystarczy uruchomić Task Managera i kliknąć KILL SELECTED APPS. Program ma listę programów do ignorowania, więc możemy tam dodać ważne programy (np. APNdroid i WiSync). Nie wyświetla też usług systemowych, więc nic nie zepsujemy (chociaż istneje opcja ich pokazywania).




To tyle w pierwszej części. Zapraszam do czytania przyszłych artykułów. I przepraszam za długi okres bez postów.

piątek, 19 marca 2010

Podstawy: Repozytoria

W Linuksie niektórych dystrybucjach (w tym Debianie, Ubuntu, Mincie) pobieranie i instalowanie aplikacji następuje za pośrednictwem repozytoriów. Standardowo po instalacji jest dostępne klika oficjalnych repozytoriów. Do komfortowej pracy należy dodać nowe repozytoria, ponieważ nie wszystkie aplikacje są w oficjalnym repo.
Adresy repozytoriów znajdują się w pliku /etc/apt/sources.list. Możemy go przeglądnąć poleceniem:
cat /etc/apt/sources.list
Aby zapisać nowe adresy do pliku musimy mieć prawa administratora. Zedytujmy więc ten plik:
sudo gedit /etc/apt/sources.list
Poniżej podaję moją konfigurację pliku sources.list (dla Ubuntu 9.04). Jeśli nie działa Ci jakaś porada z blogu, to bardzo możliwe, że winą są repozytoria.
deb http://pl.archive.ubuntu.com/ubuntu/ jaunty main restricted universe multiverse
deb-src http://pl.archive.ubuntu.com/ubuntu/ jaunty main restricted universe multiverse
deb http://pl.archive.ubuntu.com/ubuntu/ jaunty-updates main restricted universe multiverse
deb-src http://pl.archive.ubuntu.com/ubuntu/ jaunty-updates main restricted universe multiverse
deb http://pl.archive.ubuntu.com/ubuntu/ jaunty-backports main restricted universe multiverse
deb-src http://pl.archive.ubuntu.com/ubuntu/ jaunty-backports main restricted universe multiverse
deb http://archive.canonical.com/ubuntu jaunty partner
deb-src http://archive.canonical.com/ubuntu jaunty partner
deb http://security.ubuntu.com/ubuntu jaunty-security main restricted universe multiverse
deb-src http://security.ubuntu.com/ubuntu jaunty-security main restricted universe multiverse
deb http://packages.medibuntu.org/ jaunty free non-free
deb-src http://packages.medibuntu.org/ jaunty free non-free
deb http://ppa.launchpad.net/globalmenu-team/ppa/ubuntu jaunty main
deb-src http://ppa.launchpad.net/globalmenu-team/ppa/ubuntu jaunty main
deb http://download.virtualbox.org/virtualbox/debian jaunty non-free
deb http://deb.opera.com/opera/ sid non-free
Każda linijka zaczyna się od deb (lub deb-src), po niej następuje adres repozytorium. Nie należy powtarzać tych samych adresów!

Tworzenie bootowalnego pendrive w UNetbootin - Linux

Pisałem już wcześniej na blogu o UNetbootin. Opisywałem jednak czynności dla Windows. Teraz opiszę instalację w Linuksie Ubuntu.

Aby zainstalować UNetbootin wystarczy wpisać w konsoli:

 $ sudo apt-get install unetbootin

Po zainstalowaniu programu możemy go uruchomić wybierając Programy -> Narzędzia systemowe -> UNetbootin. Posługujemy się nim tak jak to opisałem w poradniku do Windowsa.

niedziela, 28 lutego 2010

Skrypt dla Ubuntu mojego autorstwa

Chcąc ułatwić życie początkującym użytkownikom Ubuntu, a także sobie napisałem skrypt w bashu. W tym poście chciałbym go zaprezentować. Jest to na razie wersja beta, więc nie wszystko może działać tak, jak powinno! Nie odpowiadam za uszkodzenia systemu.

Więcej informacji o skrypcie można znaleźć na mojej prywatnej stronie cubix.zoka.cc. Po pobraniu należy nadać plikowi prawo do wykonywania, np. w konsoli poleceniem:

 $ chmod +x skrypt_by_cubix.sh

Aby uruchomić skrypt wystarczy kliknąć dwukrotnie na ikonkę i wybrać Uruchomienie w terminalu lub w konsoli przejść do katalogu, w którym znajuduje się plik i go uruchomić:
 $ cd /sciezka/do/skryptu/
$ ./skrypt_by_cubix.sh

Skrypt pisałem na Ubuntu 9.04 i na nim powinno wszystko chodzić, na innych wersjach nie wiem. Zamieżam to wkrótce sprawdzić. Jeżeli u Ciebie chodzi (lub nie) to napisz w komentarzu wraz z wersją swojego systemu.

sobota, 20 lutego 2010

Ubuntu, Netia i MTU

Od stycznia przeszedłem z internetem z TP S.A. do Netii. Na samym początu spotkał mnie problem. Niektóre strony nie otwierały się (np. millenet.pl, codeguru.pl). Po kliku rozmowach z konsultantem dowiedziałem się, że chodzi o parametr MTU. W tym poście przedstawię jak zmienić ten parametr w Ubuntu.

Jednorazowej zmiany paramteru MTU możemy dokonać poleceniem:

sudo ifconfig wlan0 mtu 1492

gdzie wlan0 to nazwa interfejsu sieciowego, a 1492 to parametr MTU (dla Netii, może być też 1400). Takie rozwiązanie jednak nie zadowala, bo po ponownym uruchomieniu komputera znów będziemy musieli wydawać polecenie. Także przy ponownym połączeniu trzeba je wydać. Dlatego lepiej zrobić to inaczej. Edytujemy plik z prawami super użytkownika poleceniem:

 $ sudo gedit /etc/dhcp3/dhclient.conf

Na końcu otwartego pliku dodajemy:

 supersede interface-mtu 1492;

Możemy to też zrobic szybciej jednym poleceniem:

 $ sudo bash -c "echo 'supersede interface-mtu 1492;' >> /etc/dhcp3/dhclient.conf"

Od teraz MTU będzie automatycznie ustawiane na 1492. UWAGA: Działa tylko przy przydzielaniu IP przez DHCP.

Więcej informacji o MTU dla Windows...

Testowanie

Na wielu stronach w internecie znajduje się wiele porad, jednak po zastosowaniu ich w systemie nie dają rezultatów. Zwykle wynika to z różnych wersji systemu (szczególnei tyczy się to Linuksa). Dlatego wpadłem na pomysł dodawania do każdego posta oznaczeń na temat działania porady w konkretnej wersji systemu. Poniżej przedstawiam symbole i ich znaczenie:


Testowane na Ubuntu 9.04 - wszystko działa.


Testowane na Ubuntu 9.04 - porada nie działa.


Testowane na Ubuntu 9.10 - wszystko działa.


Testowane na Ubuntu 9.10 - porada nie działa.

Kiedy porada zostanie przetestowana na systemie, odpowiedni znaczek zostanie dodany do artykułu.

Prośba do czytelników: Jeżeli testowałeś/aś poradę na swoim systemie, to napisz w komentarzu do artykuły, jaki jest rezultat wskazówki oraz na jakim systemie i jakiej wersji ją wykonywałeś/aś. Będę wdzięczny.

PS. Dopiero wprowadzam ten system, więc do wielu postów nie będzie jeszcze dołączony znaczek.

Dźwięk z MegaVideo przez HDMI

Na wakacjach zakupiłem kabel HDMI do mojego laptopa. Testowałem go z Windows Vista i wszystko było OK, ale na Ubuntu dźwięk nie szedł przez HDMI. Niedawno postanowiłem się za to wziąć. Poszperałem w internecie i znalazłem jak przekierować dźwięk na HDMI. Wystarczyło zmienić ustawienia w preferencjach dźwięku. Byłoby świetnie, gdyby nie to, że znalazłem w internecie stronkę z filmami zamieszczonymi w serwisie MegaVideo.com i właśnie z tego serwisu dźwięk i obraz chciałem odtworzyć na telewizorze. Poszukałem trochę w internecie i znalazłem rozwiązanie. Poniżej przedstawię jak rozwiązać ten problem.

Za pomocą dowolnego edytora tworzymy plik tekstowy i wklejamy do niego ten kod:

pcm.!default {
type asym
playback.pcm {
type plug
slave.pcm "hw:0,3"
}
}

Zapisujemy plik w katalogu domowym (~) pod nazwą .asoundrc (uwaga na kropkę na początku!). To wszystko. Od teraz cały dźwięk będzie przekierowany na HDMI: z YouTube, MegaVideo itp. a także z programów wideo i audio.

niedziela, 17 stycznia 2010

Mac na PC

Jako że ten blog traktuje o systemach operacyjnych, chcę wspomnieć o Mac OSie...

Jakiś czas temu przeczytałem w gazecie (Komputer Świat Ekspert) o instalacji systemu Mac OS na zwykłym PC (normalnie nie się nie da :/). Poszperałem trochę w internecie i znalazłem płytę DVD do pobrania z systemem Apple'a. Oczywyście jest to specjalnie spreparowana wersja (nazywa się iDeneb), która uruchomi się na platformie PC. Aby uruchomić ten system nasz komputer musi obsługiwać SSE2 lub SSE3. Osobiście nie wiedziałem, czy mój komputer obsługuje ten standard. Ale raz kozie śmierć - przystąpiłem do testów.

UWAGA! Instalacja Mac OSa na komputerze PC łamie licencję systemu! Robisz to na własną odpowiedzialność. Licz się z możliwością nieuruchomienia się systemu. Poniższy tekst nie jest instrukcją instalacji, niektóre kwestie mogą być nie do końca jasne.

Ściągnąłem niemały plik (płyta DVD - około 4,7 GB przy łączu 512kbps :D) i nagrałem na płytę. Zbootowałem komputer z nośnika i rozpocząłem instalację. Po dłuższej chwili ujrzałem listę z językami.

Wybrałem oczywiście język polski i przeszedłem dalej.

Po załadowaniu instalator zapytał o miejsce instalacji systemu. Wcześniej przygotowałem partycję(nie pamiętam jakiego typu) przez Live CD Ubuntu, nie była ona jednak widoczna przez instalator. Wybrałem z menu Narzędzia - Narzędzie dyskowe, były tam wszystkie partycje, także ta przygotowana dla Maca.

Po małych problemach z formatowaniem partycji udało mi się przejść dalej. Zostałem zapytany, co ma zostać zainstalowane. Nie pamiętam co wybrałem, ale przez ten krok musiałem powtarzać klika razy całą instalację. Później instalator sprawdził płytę i przystąpił do instalacji.

Na końcu uzyskałem potwierdzenie prawidłowej instalacji i mogłem uruchomić ponownie komputer. Niestety po reboocie Mac OS się nie uruchamiał. Zatrzymywał się w pewnym momencie.

Klika razy powtarzałem instalcję z tym samym skutkiem. Tak jak napisałem na początku, licz się z tym, że może nie będziesz mógł uruchomić systemu Apple'a. Jeśli jednak chcesz zobaczyć jak sprawuje się Mac, a nie masz w domu macintosha, to poniżej podaję przydatne linki: